سلام!
..
درد مشترک
...
من يکي از همون دختر انساني هايي هستم که با خوندن يه قصه از قلم مينياتوري يه دختره که خيلي گله حالم بدجووووري خوب شد..
منتهي نيمکتم تو کلاس سوم رياضي چسبيده..
بلند نميشه..
ان شاا.. 2 سال ديگه که از سر در بلوري دانشگاه هنر تهران داخل شدم...
بوي رياضي از دفترام ميره بيرون
اما دوس دارم به رياضي احترام بذارم..
چون ...حقيقتش بوي هنرو ميده
اما بچه هاش....
disgusting......
فک ميکنن يه چي بيشتر دارن درصورتي که:
فقط خنگ خرخونن.....البته همه جا رو زمين استثنا هس
مث من..!!!!!!